NL
Testbeelden
Rik De Boe vormt samen met Peter Morrens de kunstenaarstandem van de Voorkamer in Lier die voortreffelijke tentoonstellingen samenstelt, op een associatieve, organisch groeiende manier.
De publicatie van zijn boek ‘Testbeelden” door het experimentele kunstencentrum Croxhapox in Gent, waar hij vorig jaar grote houtskooltekeningen exposeerde, lijkt op dezelfde wijze tot stand gekomen. Het boek is gebruikt als een volwaardig kunstmedium, een expositie op zich. Met bijdragen van de kunstenaars Wouter Coolens en Johan De Wilde is het nog meer een kunstenaarsboek, helemaal in zwart-wit. Tekeningen van de jongste vier jaar, grotendeels met houtskool en soms met inkt, zijn klein afgedrukt op het witte blad. De gevoeligheid en de nuances gaan enigszins verloren, maar je krijgt zoveel meer. Rik De Boe heeft oude familiefoto”s ingelast, vaak gelukzalige momenten in de huiskamer of op vakantie.
Het begint met de woonkamer uit zijn jeugd met een oplichtend televisietoestel en een schilderij, een bloemstuk dat later terugkomt in een recente tekening. Deze kunst gaat over herinneringen, de associatiestroom van het geheugen. Hij tekent variaties op testbeelden van de televisie, een viewmaster, een man met een verrekijker, handen op een pianoklavier, lege ontwikkelingsbaden voor foto’s, een opengemaakte videocassette, close-ups van zonneblinden.
Dikwijis zijn het beelden die de belofte van een beeld inhouden, een massa beelden zelfs. Er sluipt een zekere ’tristesse” in, het is sec en toch raadselachtig, het is wat onheilspellend en het kan frustrerend zijn voor de toeschouwer die het moet stellen met televisietestbeelden of een kijktoestel. Ergens lijkt het ook een test hoe beelden ontstaan en voortleven in de herinnering. Het boek telt 158 pagina’s, en daar zit geregeld een blanco passage tussen. Wouter Coolens stak er kleine papiertjes in, losse prints van krantenfoto’s. Je herkent Kim De Gelder en bij een echtpaar in strandstoelen vind je een weerbericht met veel regen. Helemaal achteraan is de tekst afgedrukt van Johan De Wilde. ‘Rik, we staan op de hemelkaart!”, roept hij uit. Dan volgt een gedachtestroom over de tijd die onherstelbaar vliegt, ‘De tramrace” van de Nederlandse schrijver EB.Hotz, Mondriaan die van dansen hield, de witte viekken en vlakken die hij interpreteert als blinde vlekken in het collectieve geheugen en tekeningen die hem doen denken aan ‘Rear Window’ van Hitchcock. Zo krijg je nog meer associatiestromen die het eigen associatievermogen prikkelen.
Christine Vuegen
DE
Rik De Boe “Testbeelden” oder Wie verhält sich das Rätsel zur Lösung?
von Erika Underwood
Das Testbild ist ein Begriff aus der Zeit, als nach dem Ende des Fernsehprogramms – als es noch einen Programmschluss gab und zwei bis drei staatliche Sender – eine Art Raster in unterschiedlichen Graustufen (später in Farbe) auf dem Bildschirm erschien, begleitet meist von einem unangenehmen Brummton.
“Testbeelden” ist sicher eins der eigenwilligsten und schönsten Bücher seiner Art: